A lista de alimentos prohibidos para a psoríase inclúe sal de mesa. O seu consumo é limitado, xa que non só irrita o tracto dixestivo, senón que tamén "atrae" a auga, contribuíndo á aparición de edema latente, aumento de peso e agravamento dos procesos patolóxicos no metabolismo.
Quedan excluídas as especias e pratos picantes que, ademais de afectar negativamente o tracto gastrointestinal e o sistema nervioso, afectan negativamente á pel (substancias aromáticas e aceites esenciais), provocan picazón e reaccións inflamatorias na pel.
Os hidratos de carbono dixeribles (azucre, mel, doces, etc. ) tamén causan inflamación e tamén contribúen ao aumento de peso. É necesario excluír os produtos que conteñan conservantes, colorantes, estabilizantes e potenciadores do sabor: provocan reaccións alérxicas e inflamatorias.
Debería absterse de comer alimentos graxos, que agravan as alteracións no metabolismo dos lípidos, "engaden" quilos extras, "inhiben" o traballo do tracto dixestivo.
Lista de produtos prohibidos:
- doces, especialmente frescos, pan branco, galletas de manteiga;
- sopas de carne ricas;
- carnes graxas (en particular porco), manteca de porco, embutidos;
- peixe afumado, carne, conservas;
- condimentos (allo, rábano picante, vinagre, pementa, cravo, noz moscada);
- produtos lácteos graxos;
- cítricos (un tema controvertido, algúns nutricionistas acóllenos, outros prohíbeno);
- marisco (lagosta, cangrexos, camaróns, mexillóns, ostras);
- froitas e bagas moi alerxénicas (amorodo, piña, melón, amorodo, arándano, mango, arándano);
- verduras (patacas, tomates, cabaza, leguminosas, berenxenas, pementos);
- café, cacao, chocolate;
- cremas de proteínas e manteiga, marmeladas, mel, doces;
- noces, especialmente asados e salgados;
- ovos;
- cereais facilmente dixeribles (sémola, cebada);
- despoxos.
A necesidade de seguir unha dieta
Un paciente cunha dieta con psoríase notará en breve unha mellora significativa na condición da pel, unha diminución da frecuencia das recaídas e a desaparición da coceira e malestar. Ademais, a terapia nutricional axuda a normalizar o peso e o funcionamento do tracto dixestivo, mellora o aspecto do cabelo e as uñas e estimula o sistema inmunitario.
Por que precisa unha dieta para a psoríase
Despois de comer alimentos, desencadéanse procesos bioquímicos complexos para descompoñelos e asimilalos. O pH no corpo depende da composición dos alimentos. Cando as proteínas se metabolizan en tomates, berenxenas, carne e peixe, o ambiente faise ácido. Isto é o que a miúdo predispón á seguinte recorrencia da psoríase. Polo tanto, a eliminación destes produtos axudará a evitar a aparición na pel das características placas rosas cubertas de escamas prateadas. O cumprimento dunha dieta durante moito tempo leva a unha mellora significativa no corpo. Como sucede isto:
- o metabolismo normalízase;
- aumenta a inmunidade do corpo contra os efectos de factores negativos externos e internos;
- mellora a calidade do sono, aumenta a vitalidade, desaparecen a apatía e a fatiga.
Hai un certo compoñente alérxico na patoxénese (mecanismo) do desenvolvemento da psoríase. Mesmo os seus síntomas son semellantes aos signos típicos de sensibilización: a pel inflácese, irrítase e fórmanse erupcións. Por iso, é recomendable excluír da dieta os alimentos que provocan alerxias. Por exemplo, chocolate, amorodos, cítricos.
Alimentos saudables
Para a psoríase, calquera produto lácteo fermentado é útil, pero só ten un contido baixo en graxa. Os nutricionistas recomendan que os pacientes empreguen con máis frecuencia queixos brandos sen especias, varenetas, leite ao forno fermentado, iogur, kefir. A dieta dos nenos debe incluír definitivamente queixo cottage e beber iogur sen colorantes e sabores. Ademais, os seguintes produtos deben estar presentes no menú semanal:
- ovos cocidos ou tortillas;
- carnes magras: pavo, coello, peito de polo, cordeiro;
- peixes graxos: salmón, arenque noruegués, sardiñas;
- pan integral seco;
- mingau de cereais - trigo sarraceno, millo, trigo, millo;
- ensaladas de repolo branco, remolacha de perexil, aderezadas con calquera aceite vexetal;
- cabaciña, verduras e raíces de apio, cenorias.
Os alimentos non deben ser fritos nin fritos. Débense cocer a lume lento nunha pouca auga ou cocelos. As verduras ao vapor, a carne ou o peixe conservan a máxima cantidade posible de nutrientes, macro e microelementos, vitaminas solubles en graxa e auga.
Os nutricionistas aconsellan comer froitas e froitos secos como sobremesas. Especialmente útil é o uso diario de figos, albaricoques secos, piña, uvas, cereixas, pexegos, dátiles. Dos cítricos, só está permitido o pomelo. A densa casca da froita debe cortarse. Non se esqueza das noces (noces, anacardos, pistachos, abelás), cabaza e sementes de xirasol. Alcalinizan perfectamente o corpo, minimizando o risco de recorrencia da psoríase.
Pautas nutricionais básicas
Os obxectivos que seguen unha dieta para a psoríase son:
- reducir o número de exacerbacións da enfermidade;
- redución da frecuencia e intensidade das erupcións cutáneas;
- normalización do metabolismo;
- estimulación das defensas do corpo;
- mellorando o traballo do tracto dixestivo.
Segundo a clasificación, a dieta para a psoríase non ten "a súa propia táboa", o que significa que se debe cumprir coa dieta xeral ou a mesa de tratamento número 15.
En caso de agravamento da enfermidade durante varios días, recoméndase unha dieta hipocalórica con puré. O seu valor enerxético diario é de 1800 quilocalorías, contido en proteínas - 50-70 gramos, graxa - non máis de 40-60 gramos, hidratos de carbono - aproximadamente 250-300 gramos. Tamén se amosa a exclusión dos alimentos alérxenos.
O corpo de cada persoa é individual e, polo tanto, non hai restricións claras no consumo dun determinado alimento. Existen moitos métodos dietéticos desenvolvidos para a psoríase, os máis famosos dos cales son a dieta Pegano e a dieta Fire. Son similares no sentido de que buscan regular o equilibrio ácido-base no corpo para estabilizar a enfermidade. É dicir, recoméndase consumir ata o 70% da dieta diaria de produtos que forman alcalinos e aproximadamente o 30% de produtos que forman ácidos.
Principios xerais dunha dieta para a psoríase:
- beber líquidos; A inxestión de fluído libre non debe ser inferior a 2-2, 5 litros ao día. Beber moitos líquidos elimina as toxinas do corpo, normaliza a función renal, prevén o desenvolvemento do estreñimiento e aumenta a turxencia da pel.
- peso; O exceso de peso corporal indica un trastorno metabólico profundo, especialmente os lípidos e os hidratos de carbono. É importante normalizar o peso, non comer en exceso e facer exercicio, xa que a obesidade perturba o tracto dixestivo e o sistema cardiovascular. A normalización do peso mellora o estado da pel, xa que o contido de proteína C reactiva no sangue diminúe, o que aumenta coa obesidade.